Er zijn ook imkers die het juist alleen maar voor de honing doen. Daar komen weer andere dingen bij kijken. Meestal wordt daar een speciaal bijenras voor ingezet, geselecteerd op hun goede ‘haal-eigenschappen’. Belangrijk voor een grote honingopbrengst is de hoeveelheid bloeiende gewassen in de omgeving. Een honingbij heeft een axiradius van 3 tot 5 kilometer. Hoe minder kilometers een bij hoeft te maken, des te groter de opbrengst.

Er zijn opmerkelijk weinig imkers die zich bezighouden met het probleem van de bijensterfte. Bijen sterven wereldwijd in groten getale aan verschillende oorzaken, waarvan de Varroamijt een van de meest aggressieve is. Het is een klein vervelend beestje dat in de korf of kast zijn eitjes legt op het ‘broed’ van de bijen. Een volk raakt daardoor verzwakt en is bevattelijk voor ziektes. Daarnaast spelen pesticiden en verschraling van de natuur (monocultuur) een rol. En als klap op de vuurpijl zijn er ook te weinig imkers met voldoende kennis van zaken. Gedragscodes worden vaak genegeerd. Veel imkers zijn reeds op hoge leeftijd, wat helaas weinig goeds belooft voor de continuïteit.